1/13/2013

Fahrenayt

Karanlık iyi dileklerimin içine ediyor. Başımı kumdan çıkarmak istemiyorum çoğu zaman. Görmüyor musun samimiyetten  ne kadar da yoksunuz. Şırıngayla çekip alınmak istiyorum bu paradokstan. Tiksinme duygusu öyle berbat ki. Hayır, sıradaki şarkı sizin için çalmıyor beyler bayanlar. Vazgeçin!

İlk uçağa, otobüse, trene binip gitmeye kimsenin götü yemiyor. Şartlamış çünkü bizi hayat, çember büyüdükçe daralıyor, korkularını yönetme özürlüsü belli ki insan. Belli ki sadece küçükken özgürdük, çünkü gökyüzü bize aitti.

Uzaklar ne zaman bu kadar uzak oldu sahi? Pencerelerimiz, çok pencerelerimiz var. İç içe tüm odalar. Yataklar sadece uyumak için midir?

Güzel değil.
Güzel değiliz biz.
Hiçbirimiz.

Kaynama noktam 100 santigratı çoktan geçti. Buharlaşıyorum. Dibi gördüğümde nirvanaya ulaşacağım.Uyku yarı ölüm, Sen her uyuduğunda benim ödüm kopuyor. "Sana kullanılmamış bir gök getirsem" diyor şair. Duyuyor musun?

Oraya ait olmadığını düşünüyorsan, öylesindir. Ait olduğun yere git. Çünkü insan zamanı yarattı. Çünkü zaman sonsuzluğa engel. Koşmalısın; yakalanmadan yakalaman gerekenler var çünkü. Çünkü; biri senin şarkını söylüyor. Biri senin hayatını yaşıyor. Ama biri senin yerine ölmüyor.

Piyano çalmayı seviyorsan baterist olman anlamsız. İstemeden yaptığın her davranış benim dinimce günah.Bu gece sıradaki parçayı kendine tutma. Bu gece kendi şarkını kendin yaparak uyu.
-Mutsuz uyanırsan, buradayım.

Rate this posting:
{[['']]}

Hiç yorum yok: