2/08/2012

Elbet Bir Gün Buluşacağız...

Buğulu bir gökyüzünün ağarmış maviliğine bakarken kalkık başım, seni anıyorum.Ciğerlerime dolan soğuk hava gibi yayılıyorsun sanki tüm gövdeme. "Bize mutlu sonlar yazmayı isterdim sevgili" diye iç geçiriyorum, ne zaman görsem bir yağmur birikintisi..

Saate hiç bakmadım henüz, artık takvim yapraklarını da koparmıyorum. Dişlerimi fırçalamakta gelmiyor içimden, çamaşır sepeti dolu. Yarım kalan fincanını yıkamadım, en sevdiğin çay takımını rafa kaldıramadım. Başucu kitabın hala siyah abajurun altında. 

Biri gelip almalı seni duvarlarımdan!

Yo, mutsuz değilim inan.
Sadece; yeşil gibi artık tüm maviler
Bugün de özlemedin, biliyorum..

...

Bugün bir sözlük aldım kendime.Yeni kelimeler, yeni kelimelerden yeni cümleler edindim, çoğaldım. Çünkü ne hissettiğimi şarkılara tercüme ettirmek, kendimi çaresiz hissetmeme sebep oluyor.

Geceler uyumak için fazla uzun şimdi, ve düşünmek için fazla kısa..
Hadi bir tabure çek kendine, karşıma geç. Bitsin artık sonu sonsuz olan bu oyun

Çünkü paslı jiletler kesmiyor bilekleri
Çünkü kırık makaslar kırpmıyor ümitleri
Ve ben; ümit etmekten alıkoyamıyorum kendimi.

Karşıma çıkmalısın bu yüzden, son kez. Belki köşeyi döndüğümde ansızın, belki yazdan kalma bir günde. Gözlerimin içine bakıp bitirmelisin bu işi..
Ki o zaman; tekrar güneşe bakabileyim çıplak gözle
Kendime dönüp, kendimi bulabilabileyim elimi koymuş gibi

İşte o gün yasaklanmalı tüm plaklarda; "elbet bir gün buluşacağız"


                 
Rate this posting:
{[['']]}