6/12/2014

Fayans


Herhangi bir kitabın öylesine bir sayfasından okumaya başlamak gibi hayat

Senin de kendine alışman sahi zaman almadı mı?
Benim hala uykularım kesik
Göbek bağımı cebimde taşırım, hayata bağlantım hala aynı kanaldan
Benim için başka türlüsü güç
Kare fayansların içine sığmayacak kadar büyüyünce ayaklarım
Takıntılar can sıkıyor
Belki bu yüzden yürüyüşüm bozuk
Ya da bacaklarımın çarpık oluşunu bir sebebe bağlayamıyorum
Evet mutlu ölmeyi istiyorum hala.
Israrla.
Bir şeyi kırk kere söylüyorum, olmuyor.
Kırmızı parlak balon gıcırtısıyla irkiliyor  ürkek yanım
Ödüm kopuyor sen iğneni gezdirdikçe gerginliğimde
Bir gün tüm bu öğretilen yalan yanlışlıklardan bir cümle ayıklamak için bekliyorum
Kansız bir intiharın atardamarını delmek için
Bir avuç kırmızı kanda boğulmamak  için
Çünkü soğuk küvetlerde ölümü beklemek sıkıcı
Beni bilirsin zaten, küf tutmaya fazlacadır meyilim
Ama arta kalanımdan doğurmuştum seni
Bulup buluşturup tamamlamıştım
Bana göre sevmiştim
Kendimce..
Gül yanlış kokarsa yakaya  tuz takılır, diyor Umay
Hatta Orhan.
Hatta ben diyorum ki
Senin kokun bana tuzaklar kuruyor
Senin ellerin bilmediğim bir yolun haritası artık
Senin sesin insafsız bir küfür
Susmam gerek
Benim lugatım artık sana unutulmuş bir dil

Rate this posting:
{[['']]}