on üç

kadınlar, çocuklar ve adamlar

bilekleri kangren eden kalın halatlar

kursağında öptüğüm adem elması

zamandan nasibini alamamış 13

sokağın ortasında yağmur suyu ızgarası

boylu boyunca dökülmüş sıcak kokulu asfalt,

yalın ayak dolaşma dürtüsü

topuğa gömülen camlar

sokağı dönerken dokunduğum kalın taşlı duvar

bakkalı olmayan mahalle

keşke sakız olsaydı'larım

diz kapağımda bir yara

kabuk

söküp attığım an vücudumdan; kanayan

bir düşüşün hatırası

çarpa çarpa

tırnaklarımda mavice oje kalıntısı

kırmızı rugan ayakkabılarım

kaçmış ten çoraplar

dişleri kırılan plastik tarak

duştan sonra buruşan baş parmak

ıslak bornoz

gözlerimden akan siyah rimel

gözlerimde biriken kalem çapağı

küvette biriken kan

az kullanılmış tıraş bıçağı

sıraya dizilmiş boş passiflora şişeleri

tüm hücrelerimde regl sancısı

parkelerde incecik topuk sesi

sandalye başında asılı kalan hırka

yarım kalmış az buharlı kahvem

önceden ezberlenilmiş fallar

kaygan zeminde bir şarkı

bir şarkıda geçen şair

şiirin sonunda şairini öldüren şiir

Rate this posting:

{[['']]}