bir not
Mutsuzluğumuzun, umutsuzluğumuzun, tükenmişliğimizin -ya da adı her neyse- en belirgin sebebi pürüzleri sevmeyişimiz. Hayatin pürüzsüzlestikçe ideal, yaşanılası olacağı düşüncemiz. Bu fikri bize benimseten kapitalizm mi yoksa eksik olan imanımız mi bilmiyorum, bildiğim tek şey; hayat pürüzsüzlüğü hayal ettikçe değil pürüzleri sevip benimsedikçe kayganlaşıyor.
Rate this posting:
{[['
']]}
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder