Sancı

                              hiç kimse hiç kimsenin hiç kimsesi olmak istemiyordu
                               her şey burada devrilip burada doğruluyordu işte

sigara izmaritleriyle dolu bir tabak gibi kokuyorum
saçlarıma elin değmedikçe.
bir kaç kez üşüdüm sen yokken
özür dilerim.
ileriye doğru atılan her adımın
geçmişte nereye tekme salladığını bilmeden yürümüşüm.
sancım var Tanrım baştan aşağıya sancı
üstüme fırlattığın bu hayatı ıskaladım
arafta kalmanın azabı tüm günahlarıma kefaret olsun mu?
ben önce sola sonra sağa sonra tekrar sola bakmaktan karşıya geçemeyen bir çocuğum
benim yolum yol değil
benim yolum başka olsun mu?
gürültüden anlaşılamayan bir çığlık savururken
sen gülüyor musun?
bana ben seni hiç anlamamışım, dedi
yitirilen onca zamanın ardından sadece bakakalıyorum
sence bu komik mi?
meğer o beni hiç anlamamış?
koşmak istiyorum Tanrım
ondan öteye
onu geçmek,onu aşmak, onu alt etmek istiyorum.
çocukluğuma dokunan küçük ellerini
uzun tırnaklarımla kanatıp kaçmak.

bu kadar cam kırığını nereden doldurmuşsa heybesine
acıtıyor

bu bir ağıt mı
bu bir vaveyla mı
hayır bu bir sancı

Rate this posting:

{[['']]}