11/05/2013

Başka Hayatların Kadını

Önceden yazılmış bir defterin üzerine yazıyorum, kendimi.
Kendime ait ne varsa elden düşme artık.
Başka birinin kaseti üzerine çekiyorum kendi şarkımı
Elleri tutulmuş adamların ellerini tutuyorum
Dudakları öpülmüş,
Kalbi sevilmiş,
Boynu koklanmış,
Isıtılmış ayakları kış günü
Eğrelti duruyorum her sevdada
Ocakta yemeğimi bırakmışçasına
Her an kalkacak misafir gibi giriyorum hayatlara
İpimi bağlayamıyorum sağlam kazığa
Nerede beni seveceğine inandığım bir adam görsem, annemden ölü doğuyorum.
Bir neşterle yazıyorum küçük kızların alınlarına adımı.
Bir iplikle dikiyorum sonra açtığım yaraları
Bu kez son diyip bozuyorum tövbelerimi zaman zaman
Ne zaman af dilesem O'ndan, önce kendim affediyorum birini
Böyle böyle ödeşiyoruz hayatla,
Bu bir zan; belki.
Morun üstüne yeşil kadar
Yakışıksız bir duruşla beliriyorum bu hayatın yokuşunda
Biliyorum. Rate this posting:
{[['']]}

Hiç yorum yok: