Sansür Say

Biliyor musun, ben bu ülkenin geleceğinden endişe duyuyorum çoğu zamanlar. Önder Atatürk'ün biz de bulduğu o ışığı göremiyorum da. Muhtaç olduğumuz kudret damarlarmızda akan asil kan da mevcut değil gibi artık; damarlarımız boşalıyor. Bu ülkenin mabetlerini de, manzarasını da, harikasını da, insanını da bazen hiç ama hiç sevmiyorum. Kalıp direnmeli miyim? Yolunda gitmeyen kutsi saydığımız şeyler için, zihniyetler için  mücadele etmek bu uğurda ölmek boş bi' çaba mıdır, artık emin olamıyorum. Özgürlüğü aramak değil derdim, çünkü insan dünya sınırları içinde hiçbir zaman özgür olamayacaktır. Çünkü özgür olamayacak kadar kalabalığız. Bu ülkeyi terk etmek bazen arınmak kadar temiz bi' duygu geliyor bana. Çürük, hastalıklı fikirler istifiyle dolmuş, kokuşmuş insan zihinlerinden bi' nebze de olsa arınmış olan bir ülke. Gülmeyin, bu o kadar da ütopik olmasa gerek. Küçük düşünceler, küçük insanlar belki kocaman dünyanın her yerinde tıka basadır. Belki bundan kaçış yoktur. Korkum sevmediğim insan modelini bir gün ben de benimsemek, üstelik yadırgamamak  kendimden nefret edememek, kendime direnememektir.

asil kan, Atatürk, devlet, dil, din, korku, küçük, muhtaç, nebze, özgürlük, sansür, zihniyet,

Rate this posting:

{[['']]}