']]}
Bazı kadınlar vardır, hayat onlara aynı bedende hem kadın hem erkek olmayı tembihler. Nesilleri kalıba döker, elinin emeğiyle hepsini büyütüp yetiştirir. Güçlü, kudretli, kararlı, zorlukları eğip büken dağ gibidir o kadınlar. Sen de öyle bir kadındın işte anneannem. Altı çocuk büyütmüş tek başına ricasız. Hayat ne kadar zorsa sen de o kadar zor birine dönüşürsün. Hayat dönüştürür. Bilirim anneannem. Sen de isterdin sevginin naifliğiyle yumuşacık olmayı, ama köşelerin sevgisizliktendi. Anlamazlar anneannem. Güçlü olmanın alfabesini yüzünden okurdum. Nadiren beliren, ağzının kenarında kıvrık bir gülüşle: “Yalnız yaşamayı seviyorsun sen de benim gibi” derdin. Yalnızlığın mecbur anlamını ikimiz de bilirdik anneannem. Ruhundan bir parça ruhumda ebediyyen. Artık güçlü olmak, yalnız olmak, her şeye rağmen ayakta durmak zorunda olmadığın bir yerdesin. Neyden mahrum kaldıysan dünya hayatında, gittiğin yerde en çok onu ikram etsinler sana anneannem. Güzel kokun, yanaklarından öperken kıstığın gözlerin, tavuklu saatin, çocukken aynı giydiğimiz pijamamız hep kalbimde olacak.
Ellerinden, toprağından öperim anneannem…
Rate this posting:']]}Hiçbir şey görmüyorum aynalarda, kendimden başka. Az soru sordum ve çok cevap aldım. Hiçkimseye dair bir hayat benimki. Kendimi aradıkça onu buldum. Ondan beni çıkarsak geriye hangimiz kalır?
Rate this posting:']]}Uyandım bir gece vakti terli ve tuhaf bir düşten. İtilmiş gibi kendi çukurumdan bir yüksekliğe. Dünle yarının arasında bugün yoktu. Dünya yuvarlaksa ben bir köşeydim. Dünya düz değilse de zaman dümdüzdü. İzafiyet vardı her hücremde.
Düşümde lir çalan bir melektim; sudaki yansımamda şeytanı görüp irkildim. Hangisi gerçekten bendim? Kimseye soramadım ve hiçbir zaman bilemedim.
*
Uyandım bir gece vakti tatlı ve telaşsız bir düşten. Bir yalnızla bir melek tanışmıştı düşümde. Dün de yoktu yarın da. An vardı. Mutluydum kısmi zamanlarda. Hayatın hem büyüsü hem de bunaltısı vardı avuçlarımda. Hangisini açsam büsbütün teslim alındım.
Hızlı giden bir attan düştüm. Atımdan ve yolumdan oldum. Yürümekle bitmeyecek bir yolda olduğumu anladım. Bir ağaç buldum. Oturdum ve bekledim. Beklediğim yerde yeşerdim. Gidilecek yol yoksa olduğun yerde yeşermek gerekir belki de dedim. Çürüdüm mü yeşerdim mi bir tek ben bildim.
Rate this posting:']]}Kendine başka bir söz bul, içinde ben olmayan. Yaz beni bir kâğıda ilk defa ve bin parçaya böl son kez. Sana kalan haklılığa ve haysiyete diri diri sahip çık. Beni çağırma artık, tekrar tekrar aynı uçurumdan itmeye olan zaafın uğruna. Gel ya da git demeye bile yürek yettiremeyişini süsleyip durma zihninde. Gerekçelendirme yanlış inançlarını. Sevgi devinir. Seni sevmenin her biçimi devinerek devam edecek varoluşumda, ben var oldukça. Ama aklımda sadece bahçeme ektiğin umutları bir gece nasıl kökünden haince söküp attığın kalacak.
Rate this posting:']]}