Hiçbir şey görmüyorum aynalarda, kendimden başka. Az soru sordum ve çok cevap aldım. Hiçkimseye dair bir hayat benimki. Kendimi aradıkça onu buldum. Ondan beni çıkarsak geriye hangimiz kalır?
Rate this posting:4/21/2025
4/10/2025
Bir gece vakitleri
Uyandım bir gece vakti terli ve tuhaf bir düşten. İtilmiş gibi kendi çukurumdan bir yüksekliğe. Dünle yarının arasında bugün yoktu. Dünya yuvarlaksa ben bir köşeydim. Dünya düz değilse de zaman dümdüzdü. İzafiyet vardı her hücremde.
Düşümde lir çalan bir melektim; sudaki yansımamda şeytanı görüp irkildim. Hangisi gerçekten bendim? Kimseye soramadım ve hiçbir zaman bilemedim.
*
Uyandım bir gece vakti tatlı ve telaşsız bir düşten. Bir yalnızla bir melek tanışmıştı düşümde. Dün de yoktu yarın da. An vardı. Mutluydum kısmi zamanlarda. Hayatın hem büyüsü hem de bunaltısı vardı avuçlarımda. Hangisini açsam büsbütün teslim alındım.
Hızlı giden bir attan düştüm. Atımdan ve yolumdan oldum. Yürümekle bitmeyecek bir yolda olduğumu anladım. Bir ağaç buldum. Oturdum ve bekledim. Beklediğim yerde yeşerdim. Gidilecek yol yoksa olduğun yerde yeşermek gerekir belki de dedim. Çürüdüm mü yeşerdim mi bir tek ben bildim.
