içimde kaygan bir bıçağın derinlemesi gibi,
sevmek üvey bir yara olarak kaldı aramızda,
ikimiz,
tek bir sayı olmanın ne demek olduğundan muaf,
tuzla buz bir bardaktan bir yudum su içmeye yelteniyoruz.
memnuniyetimizden değil mecburiyetimizden,
-birbirine değiyorsa ellerimiz.
temas, ağrı bırakmayacak kadar narin bir eylemken,
içimin en hassas yerlerinden sana sancıyorum.
insan kalbi sessizce atışına rağmen en gürültülü yerken,
biz bu dünyanın çürük birer kırmızı elması gibi,
günahımızdan uzağa fırlatılıyoruz.
delik deşik bir bakışından
anladığım yüzlerce şey uğruna,
sıfır, kadar,
yalnızken,
anlamsız,
olmamak
için,
-ellerinin kirini tüm beyazlarıma sürüyorum.
Rate this posting:
{[['
']]}
