10/01/2013

Zifiri

Yırtık bir bulut asılı kalmış gökyüzünde. Tutunabilir mi bir sonsuz, öteki sonsuza..
İnsan yalnızlıktan kaç günde ölür?
Kediler ağlar mı hiç?
Ben bazen ağlıyorum, ellerim cebimde üstelik.
Bazen öylesine ölüyorum; öylesine yaşar gibi..
Kullanılmamaktan küf tutan kelimelerimle bayat cümleler kuruyorum
Ağzımızın tadı kaçıyor yersiz.

Biraz karanlığımızdan çalmayı isteyince gece,
eksiltince zifirimizden; seviniyoruz.
Biçarelik bu mudur?
Ben bazıları sıkışmış hissediyorum.
Komik olmayan şeyler söylüyorlar; gülüyorum.

Ben hak veriyorum Pinokyoya, herkes yalan söylüyordu neticede.
Belki minik burun seviyordu Pinokyo, hiç sormadılar.
Göze batmadan yaşayabilmek. Hepsi bu.

Öylece duruyoruz işte, neden kimse gelip öpmüyor ensemizden.
Diz kapaklarım kanıyor.
Tanrım bu acı büyük!
En güzel lanetini bana ayırmış gibisin.
Altına yapmış çocuğun mahcubiyetindeyim
Bana güzel bi' şarkı söyle, unutayım.
Benimle konuşmak istersen Sen de.
Lütfen bi' kitap daha yaz.


Rate this posting:
{[['']]}

Hiç yorum yok: